Ангилал: өгүүллэг
Аав минь та түшиж гараас минь хөтөлсөн болохоор алтан ургын багана ганхаж үзээгүй өдий хүрсэн юм. Эцгийнхээ тэнгэр шиг сэтгэлээс уяатай тэнцсэн болохоор эгшиг аялгуу шиг бүүвэй минь тасрахгүй үргэлжилдэг юм
Уул шиг нөмөртэй энгэрт нь эрхэлсэн болохоор үг минь дулаан , харц минь зөөлхөн болсон билээ . Таныхаа буянаар л орчлон хорвоогийн сайхныг мэдэрч харсан болохоор зүрхэнд минь уйтгар гуниг өчүүхэн ч хоргоддоггүй юм.
Аав минь байгаа болохоор сэтгэл минь тал шигээ тэнэгэр, санаа минь тэнгэр шигээ саруулхан байдаг юм . Аавынхаа ачаар л амьдралын шуурганд алдаж онохгүй , сэтгэлийн сүүтэй амьдарч байгаа юм
Аав минь та инээж байгаа болохоор айл гэрийн хойморт аз жаргалын бурхад заларч байдаг юм Эцгийнхээ бодол шиг хайранд умбаж өссөн болохоор заяа минь хүлэг морь шиг хийморьтой байдаг юм .
Бямбасүрэнгийн Бүжинлхам. 2013 он. "Аав"өгүүллэг
