Ангилал: өгүүллэг

Хүлээлт
Хүү минь төрж мэндлэх гэж намайг зовооно. Эхийнхээ амссан зовлонг бие сэтгэлээрээ мэдэрч яс махандаа хүртэл ойлгосон би" Ээж минь намайг төрүүлэх гэж хичнээн зовсон юм бэ?" гэж бодох тусам сэтгэлд минь ухаарал, цөхрөл сүлэлдэн орчлонгийн цаг мөчийг аргадан аргадан үрээ хүлээсээр тэмцсээр. Часхийсэн үрийхээ анхны дууг сонссон миний самсаа шархирч уйлах гэтэл нулимс байдаггүй. Яаж ч хичээгээд , гуйгаад ч дуслыг ч хайрласангүй.

Хүү бид хоёр ч гэртээ гараад арав хонож байтал гэнэт -Аав чинь мөн үү ,нэг хүн ороод ирлээ гэсэн үгийг сонсоод хүүгээ хөхүүлж суусан би ухасхийн огло харайж гарлаа. Нэг гартаа хонины мах , нөгөө гартаа арван литр сүү бариад халууцаж ядарсан аавыгаа хараад нулимс минь хурааж хашсан далангаа зад татан урсах, үерлэсэн гол мэт цутган урслаа.

2013 он Б.Бүжинлхам